Grèce / Photographie-peinture / Katerina Dramitinou / ΚΑΙ Η ΝΥΧΤΑ ΤΟΥΣ ΚΑΛΥΠΤΕΙ

Οι θεοί είναι λυπημένοι και κουρασμένοι. Αυτή η κωμωδία που είναι δική τους και που αντιγράφουν οι άντρες, αυτή η αέναη μηχανή τους εξαντλεί. Και έτσι ξεθωριάζει το χρώμα. Στην τελευταία της φωτογραφική δουλειά η Κατερίνα Δραμητινού αντικατοπτρίζει αυτή τη μελαγχολία. Καθισμένη σε έρημους ναούς, αντικρίζοντας αυτή τη νυχτερινή θάλασσα, χύνει ένα μελάνι μπλε. Η συγκεκριμένη απόχρωση, μεταξύ σκύλου και λύκου, δεν έχει καμία σχέση με τα ηλιακά μπλουζ που έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε και που δίνουν στην Ελλάδα την όψη διαφήμισης. Τίποτα του είδους, και μάλιστα είναι ακριβώς το αντίθετο.

Αν τη ρωτήσεις γιατί κάνει τη δουλειά της, η Κατερίνα σηκώνει τους ώμους της. Το «γιατί» δεν είναι δική του δουλειά. Ζωγραφίζει, φωτογραφίζει σε μια ενστικτώδη αναζήτηση για ανάκαμψη και σημάδι. Το πρόσωπό του και των αγαπημένων του μπορεί να εμφανιστεί σε μια αντανάκλαση, σε φύλλωμα, κατά τη διάρκεια μιας βόλτας, που δεν είναι παρά ένα όνειρο. «Είμαι μόνο εγώ και ο τρόπος που επικοινωνώ με τη φύση, δηλαδή τη ζωή... Τίποτα άλλο». Εδώ ξεκουράζομαι, εδώ βρίσκω απαντήσεις», είπε σε συνέντευξή της. Το μυστήριο είναι μόνιμο. Συμμετέχει στο ορατό (φύση για παράδειγμα) και στο αόρατο (εφήμερες μορφές, λέξεις που διασχίζουν τον αέρα). Γράφει περαιτέρω: «Τα κομμάτια ενός παζλ, όλα ανακατεμένα. Όπου κι αν πήγαινα, άφηνα ένα μάτι να κοιτάω πίσω μου. Και όχι... Δεν έβλεπα μόνο καμπύλες, σκιές, κλαδιά και βράχους. »

Αυτή η σειρά από νυχτερινά μελάνια συνδυάζει με ακρίβεια το απτό μέρος, δηλαδή τη διακόσμηση, και το αόρατο, όπου μπορεί κανείς να φανταστεί. Οι θλιμμένοι θεοί γέρνουν πάνω στο κενό. Οι έρωτές τους, οι φιλοδοξίες τους, ο θυμός τους, ό,τι ανήκει στο παρελθόν και τους σκεπάζει η νύχτα.

«Λοιπόν, βλέπετε, αυτό που κάνω δεν έχει καμία σχέση με κρυφά νοήματα. Δεν έχεις ιδέα τι ώρα με ξυπνάνε (…). Τον τελευταίο καιρό ανακάλυψα το πρόσωπό μου ανάμεσα στα πλεγμένα κλαδιά δέντρων και την Ελισάβετ, γεμάτη καμπύλες στα παράθυρα του αυτοκινήτου ή πίσω από τις κουρτίνες. Βρήκα τον Κωνσταντίνο χτισμένο στα άγρια ​​βράχια, το βλέμμα του παντού...» Κατερίνα Δραμητινού

Roger Calmé (ZO mag)
Φωτογραφίες: ©Κατερίνα Δραμητινού
Επικοινωνία: https://www.facebook.com/katerina.dramitinou.3

,

Ορόσημα :
Η Κατερίνα Δραμητινού γεννήθηκε το 1975 στο Ρέθυμνο (Κρήτη). Από το 1987 έχει τελειοποιήσει την τεχνική της σε σημαντικά εργαστήρια. Πρώτος ο Φρίξος Θεοδοσάκης. Από το 1992 έως το 1998 συνέχισε τις σπουδές της ζωγραφικής στο ατελιέ του Νίκου Στέφου. Σπούδασε επίσης με τους ζωγράφους: Βασίλη Διονυσόπουλο, Νίκο Χριστοφοράκη, Κυριάκο Κατζουράκη, Μάριο Σπηλιόπουλο και Γιάννη Μιγάδη. Ταυτόχρονα και συμπληρωματικά, ασκεί και τη φωτογραφία.

Εκθέσεις (επιλογή)
2021: Laszlo Ladany Gallery, Bacónakhegy, Zala, Hongrie. 
2019: ….,Art Gallery Illoum, New York, USA.
2017: Erotica Mente, Gênes, Italie.
      Poligious issues - internationale tentoonstelling,Gent,Belgique.
2016: Cosmo GRAPHIES, Rome, Italie.
      Mai 36 Galerie,Zurich, Suisse.
2015 : WALK OF ART, Galerie Ho, Vienne, Autriche.
2014 : Voynnich project, Pays-Bas.
2013 : AENAON gallery, Athènes.
2012 : Athens Art, Naxos, Grèce.
       Athens Art, International Arts Festival, Izmail, Ukraine.
       « Artistes et Politique, personnages engagés”, France.
2011 : ART I, House of Civilization, Rethymnon, Crète.
       " Art and Psychiatry », Agios Nicolaos, Crète.
       « Art and psychiatry », Thessaloniki, Grèce.
       World Art In Venice, Venise, Italie.
       Athens, Art Odysseia, Crete House of Civilization, Rethymnon, Crète.
       « LOSING COUNT / PERDIENDO LA CUENTA », Exposicion de Arte en Ciudad de Mexico, Mexique.
       MEDITATIONS_ON_e BOOK, 2011, Athènes.
       Athens Art, Corfou, Grèce.
2010 : « And gifts bringing », AENAON gallery, Athènes.
       Second Panhellenic Psychiatric Conference, „Art and Psychiatry”, Chania, Crète.
2009 : Dialogues of autumn, AENAON gallery, Athènes.